Stomme Corona

Weblogbericht | 30-03-2020 | Diantha Croese

Het zijn bijzondere tijden. Ik zit inmiddels voor de tweede week thuis aan de keukentafel te werken. Ik moet zeggen het went enigszins. Er ontstaat een soort ritme. Elke ochtend om 9.00 uur hebben we via videodiensten een teamoverleg. We bespreken de zaken die werk gerelateerd zijn, maar zeker ook de privé dingen. Er wordt uitgebreid besproken hoe het contact met al dan niet thuiswonende kinderen verloopt. Hoe je het werk gedaan krijgt als je nog kleine kinderen thuis hebt rondlopen. Maar ook hoezeer de kleinkinderen gemist worden ondanks alle moderne technieken waardoor je ze, als je wilt, toch dagelijks kunt zien. Ik vind het fijn de collega’s dagelijks even te zien, maar mis het fysieke contact wel.

Mijn kleinzoon van drie jaar belde de eerste week dagelijks met een pruillip op om te vragen wanneer ik nu eindelijk weer eens met hem kwam spelen. Inmiddels begrijpt hij dat oma echt niet kan komen door die “stomme corona’s” zoals hij het noemt. Nu belt hij dagelijks met de vraag of ik hem verhaaltjes wil vertellen. Na het laatste verhaaltje zwaait hij me vrolijk gedag. Zijn aanpassingsvermogen inspireert mij.

Het is rustiger dan normaal. Voor ons is de grootste zorg op werkgebied dat het logistieke proces van de loonaangifteketen doorloopt. Dat collega’s niet ziek worden. Dat inhoudingsplichtigen niet denken dat ze door de Coronamaatregel die ze de mogelijkheid geeft om hun belasting later te betalen, ook hun loonaangifte achterwege kunnen laten. Als die loonaangifte niet ontvangen wordt, kunnen we de afnemers niet voorzien van actuele gegevens en loopt hun dienstverlening gevaar. Gelukkig zijn alle partners in de keten zich van dit belang bewust en wordt het belang van tijdig aanleveren van de loonaangifte goed uitgedragen.

Veel bilaterale afspraken gaan gewoon door via telefoon of video. Het probleem ontstaat pas als je in grotere groepen over organisaties heen gebruik wilt maken van videodiensten. Dan blijkt iedere organisatie andere middelen te gebruiken. Wat bij de ene organisatie is toegestaan mag bij de andere organisatie niet. Nu het er naar uitziet dat de huidige maatregelen nog wel langer zullen doorlopen, lijkt het mij verstandig wanneer we voor de overheid en daaraan gerelateerde dienstverleners één of enkele tools voorschrijven die we allemaal kunnen gebruiken. Ik hoop maar dat dit één van de leerpunten is die we uit deze crisis halen.

Naast de zorgen die we allemaal hebben over de gezondheid van de mensen in onze omgeving en de verontwaardiging die ik de eerste dagen voelde over het hamstergedrag in de winkels, word ik wel blij van het gevoel van saamhorigheid. Ik kijk met verbazing naar de creativiteit die we via social media aan ons voorbij zien komen en merk dat ik door sommige liedjes of teksten echt geraakt word. Ik ben benieuwd of we na deze crisis weer terugvallen in ons oude individualistische gedrag of dat er dan iets wezenlijks veranderd is.

Ik hoop in ieder geval dat de huidige inzet van de Belastingdienst, UWV en de departementen van Financiën en Sociale Zaken en Werkgelegenheid, om er voor te zorgen dat zo min mogelijk burgers en bedrijven in de problemen komen, er toe leidt dat de samenleving weer wat meer vertrouwen in de overheid krijgt.

Ik ben trots op onze collega’s die dag en nacht werken om de regelingen zo snel en goed mogelijk operatoneel te krijgen.

Ik wens u veel gezondheid en aandacht voor uw omgeving toe.

Diantha Croese