De loonaangifteketen kent drie ketenpartners: de keteneigenaren. Dit zijn de Belastingdienst, UWV en het CBS.
Voordat de loonaangifteketen bestond, vroegen de Belastingdienst, UWV en het CBS los van elkaar gegevens uit bij werkgevers. Zonder samenwerking tussen meerdere (overheids)organisaties is het niet mogelijk om de ketendoelstelling te bereiken. Een keten kenmerkt zich naast een gezamenlijke ketendoelstelling ook door onderlinge afhankelijkheid tussen tenminste twee organisaties. Daarnaast is er niet één eindverantwoordelijke organisatie, maar zijn de organisaties gezamenlijk verantwoordelijk.
Vertrouwen in de keten
De organisaties die samenwerken in een keten hebben naast een gezamenlijke doelstelling ook hun eigen organisatiedoelstellingen, gewoonten, cultuur, tradities, besluitvormingsprocessen, structuren en belangen. Dat maakt samenwerking in ketens complex. Aan de ‘ketentafel’ neemt iedereen de eigen organisatierationaliteit mee en wordt vaak ingezet op het verdedigen van de belangen en denkwijzen van de eigen organisatie, zeker in het begin van een samenwerking. Het samenwerken in ketens en het werken aan een gezamenlijke ketendoelstelling betekent per definitie dat de eigen autonomie van organisaties minder groot wordt. Om hier op een goede wijze mee om te gaan is het belangrijk dat de organisaties vertrouwen hebben in elkaar. Dit vertrouwen kan groeien door elkaars organisatie te leren kennen, waardoor begrip en inzicht ontstaat voor elkaars (ingesleten) werkwijze en belangen.